Εισαγωγή κοινών προβλημάτων και μεθόδων ανίχνευσης συσκευασιών ανθεκτικών σε αποστακτήρες

Η πλαστική σύνθετη μεμβράνη είναι ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο υλικό συσκευασίας για συσκευασίες ανθεκτικές σε αποστακτήρες. Η αποστείρωση του αποστακτήρα και η θερμική αποστείρωση είναι μια σημαντική διαδικασία για τη συσκευασία των τροφίμων αποστακτήρα υψηλής θερμοκρασίας. Ωστόσο, οι φυσικές ιδιότητες των πλαστικών σύνθετων μεμβρανών είναι επιρρεπείς σε θερμική αποσύνθεση μετά τη θέρμανση, με αποτέλεσμα τα υλικά συσκευασίας να μην είναι κατάλληλα. Αυτό το άρθρο αναλύει τα κοινά προβλήματα μετά το μαγείρεμα των σακουλών υποδοχής υψηλής θερμοκρασίας και εισάγει τις μεθόδους δοκιμής φυσικής απόδοσης τους, ελπίζοντας να έχει καθοδηγητική σημασία για την πραγματική παραγωγή.

 

Οι σακούλες συσκευασίας αποστακτήρα ανθεκτικές σε υψηλή θερμοκρασία είναι μια μορφή συσκευασίας που χρησιμοποιείται συνήθως για κρέας, προϊόντα σόγιας και άλλα έτοιμα προϊόντα διατροφής. Είναι γενικά συσκευασμένο υπό κενό και μπορεί να αποθηκευτεί σε θερμοκρασία δωματίου αφού θερμανθεί και αποστειρωθεί σε υψηλή θερμοκρασία (100~135°C). Τα συσκευασμένα φαγητά ανθεκτικά στα δοχεία μεταφέρονται εύκολα, είναι έτοιμα για κατανάλωση μετά το άνοιγμα της σακούλας, είναι υγιεινά και βολικά και μπορούν να διατηρήσουν καλά τη γεύση του φαγητού, γι' αυτό το λατρεύουν βαθύτατα οι καταναλωτές. Ανάλογα με τη διαδικασία αποστείρωσης και τα υλικά συσκευασίας, η διάρκεια ζωής των προϊόντων συσκευασίας ανθεκτικά στον θάλαμο κυμαίνεται από μισό έτος έως δύο χρόνια.

Η διαδικασία συσκευασίας των τροφίμων αποστακτήρα είναι η κατασκευή σακουλών, η σακούλα, το σκούπισμα με ηλεκτρική σκούπα, η θερμοσφράγιση, η επιθεώρηση, η αποστείρωση μαγειρέματος και θέρμανσης, η ξήρανση και ψύξη και η συσκευασία. Η αποστείρωση με μαγείρεμα και θέρμανση είναι η βασική διαδικασία όλης της διαδικασίας. Ωστόσο, όταν συσκευάζονται σακούλες από πολυμερή υλικά – πλαστικά, η κίνηση της μοριακής αλυσίδας εντείνεται μετά τη θέρμανση και οι φυσικές ιδιότητες του υλικού είναι επιρρεπείς σε θερμική εξασθένηση. Αυτό το άρθρο αναλύει κοινά προβλήματα μετά το μαγείρεμα των σακουλών υποδοχής υψηλής θερμοκρασίας και παρουσιάζει τις μεθόδους δοκιμής φυσικής απόδοσης τους.

σακούλες συσκευασίας αποστακτήρα

1. Ανάλυση κοινών προβλημάτων με σακούλες συσκευασίας ανθεκτικές σε αποστακτήρες
Τα τρόφιμα υψηλής θερμοκρασίας συσκευάζονται και στη συνέχεια θερμαίνονται και αποστειρώνονται μαζί με τα υλικά συσκευασίας. Προκειμένου να επιτευχθούν υψηλές φυσικές ιδιότητες και καλές ιδιότητες φραγμού, η συσκευασία ανθεκτική στον αποστακτήρα κατασκευάζεται από μια ποικιλία βασικών υλικών. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται συνήθως περιλαμβάνουν PA, PET, AL και CPP. Οι κοινώς χρησιμοποιούμενες δομές έχουν δύο στρώσεις σύνθετων μεμβρανών, με τα ακόλουθα παραδείγματα (BOPA/CPP , PET/CPP), σύνθετο φιλμ τριών στρώσεων (όπως PA/AL/CPP, PET/PA/CPP) και σύνθετο φιλμ τεσσάρων στρώσεων (όπως PET/PA/AL/CPP). Στην πραγματική παραγωγή, τα πιο συνηθισμένα προβλήματα ποιότητας είναι οι ρυτίδες, οι σπασμένες σακούλες, η διαρροή αέρα και η οσμή μετά το μαγείρεμα:

1). Υπάρχουν γενικά τρεις μορφές τσαλακώματος στις σακούλες συσκευασίας: οριζόντιες ή κάθετες ή ακανόνιστες ζάρες στο υλικό βάσης της συσκευασίας. ρυτίδες και ρωγμές σε κάθε σύνθετο στρώμα και κακή επιπεδότητα. συρρίκνωση του υλικού βάσης συσκευασίας, και η συρρίκνωση του σύνθετου στρώματος και άλλων σύνθετων στρωμάτων Ξεχωριστά, ριγέ. Οι σπασμένοι σάκοι χωρίζονται σε δύο τύπους: απευθείας σκάσιμο και τσαλακωτό και μετά σκάσιμο.

2). Η αποκόλληση αναφέρεται στο φαινόμενο ότι τα σύνθετα στρώματα των υλικών συσκευασίας διαχωρίζονται μεταξύ τους. Η ελαφριά αποκόλληση εκδηλώνεται ως λωρίδες στα τεντωμένα μέρη της συσκευασίας και η αντοχή αποκόλλησης μειώνεται και μπορεί ακόμη και να σχιστεί απαλά με το χέρι. Σε σοβαρές περιπτώσεις, το σύνθετο στρώμα συσκευασίας διαχωρίζεται σε μεγάλη επιφάνεια μετά το μαγείρεμα. Εάν συμβεί αποκόλληση, η συνεργική ενίσχυση των φυσικών ιδιοτήτων μεταξύ των σύνθετων στρωμάτων του υλικού συσκευασίας θα εξαφανιστεί και οι φυσικές ιδιότητες και οι ιδιότητες φραγμού θα μειωθούν σημαντικά, καθιστώντας αδύνατη την κάλυψη των απαιτήσεων διάρκειας ζωής, προκαλώντας συχνά μεγαλύτερες απώλειες στην επιχείρηση .

3). Η ελαφρά διαρροή αέρα έχει γενικά σχετικά μεγάλη περίοδο επώασης και δεν είναι εύκολο να εντοπιστεί κατά το μαγείρεμα. Κατά τη διάρκεια της περιόδου κυκλοφορίας και αποθήκευσης του προϊόντος, ο βαθμός κενού του προϊόντος μειώνεται και εμφανίζεται εμφανής αέρας στη συσκευασία. Επομένως, αυτό το πρόβλημα ποιότητας συχνά περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό προϊόντων. τα προϊόντα έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο. Η εμφάνιση διαρροής αέρα σχετίζεται στενά με την ασθενή θερμοσφράγιση και την κακή αντίσταση στη διάτρηση του σάκου του αποστακτήρα.

4). Η οσμή μετά το μαγείρεμα είναι επίσης ένα κοινό πρόβλημα ποιότητας. Η περίεργη μυρωδιά που εμφανίζεται μετά το μαγείρεμα σχετίζεται με υπερβολικά υπολείμματα διαλύτη στα υλικά συσκευασίας ή με ακατάλληλη επιλογή υλικών. Εάν χρησιμοποιείται μεμβράνη PE ως εσωτερική στρώση σφράγισης σακουλών μαγειρέματος υψηλής θερμοκρασίας άνω των 120°, η μεμβράνη PE είναι επιρρεπής σε οσμή σε υψηλές θερμοκρασίες. Επομένως, το RCPP επιλέγεται γενικά ως το εσωτερικό στρώμα των σακουλών μαγειρέματος υψηλής θερμοκρασίας.

2. Μέθοδοι δοκιμής για τις φυσικές ιδιότητες μιας συσκευασίας ανθεκτικής σε αποστακτήρες
Οι παράγοντες που οδηγούν στα προβλήματα ποιότητας της συσκευασίας ανθεκτικής στον αποστακτήρα είναι σχετικά περίπλοκοι και περιλαμβάνουν πολλές πτυχές όπως πρώτες ύλες σύνθετης στρώσης, κόλλες, μελάνια, έλεγχος διαδικασίας σύνθετων υλικών και σακουλών και διαδικασίες αποστακτήρα. Προκειμένου να διασφαλιστεί η ποιότητα της συσκευασίας και η διάρκεια ζωής των τροφίμων, είναι απαραίτητο να διεξάγονται δοκιμές μαγειρικής αντοχής στα υλικά συσκευασίας.

Το εθνικό πρότυπο που ισχύει για σακούλες συσκευασίας ανθεκτικές σε αποστακτήρες είναι GB/T10004-2008 "Plastic Composite Film for Packaging, Bag Dry Lamination, Extrusion Lamination", το οποίο βασίζεται στο JIS Z 1707-1997 "General Principles of Plastic Films for Food" Σχεδιασμένο για να αντικαταστήσει το GB/T 10004-1998 “Retort Resistant Composite Films and Bags” και GB/T10005-1998 “Biaxially Oriented Polypropylene Film/Low Density Polyethylene Composite Films and Bags”. Το GB/T 10004-2008 περιλαμβάνει διάφορες φυσικές ιδιότητες και δείκτες υπολειμμάτων διαλύτη για μεμβράνες και σακούλες συσκευασίας ανθεκτικές στον θάλαμο αποστακτήρα και απαιτεί να ελέγχονται οι σακούλες συσκευασίας ανθεκτικές στον αποστακτήρα για αντοχή μέσων σε υψηλή θερμοκρασία. Η μέθοδος είναι να γεμίσετε τις ανθεκτικές στη συσκευασία σακούλες με 4% οξικό οξύ, 1% θειούχο νάτριο, 5% χλωριούχο νάτριο και φυτικό λάδι, στη συνέχεια να εξατμισθούν και να σφραγιστούν, να θερμανθούν και να συμπιεστούν σε μια κατσαρόλα υψηλής πίεσης στους 121°C για 40 λεπτά και ψύξτε ενώ η πίεση παραμένει αμετάβλητη. Στη συνέχεια ελέγχεται η εμφάνισή του, η αντοχή σε εφελκυσμό, η επιμήκυνση, η δύναμη αποφλοίωσης και η αντοχή θερμικής σφράγισης και χρησιμοποιείται ο ρυθμός πτώσης για την αξιολόγηση του. Ο τύπος έχει ως εξής:

R=(AB)/A×100

Στον τύπο, το R είναι ο ρυθμός πτώσης (%) των ελεγχόμενων ειδών, το A είναι η μέση τιμή των ελεγμένων στοιχείων πριν από τη δοκιμή ανθεκτικού σε υψηλή θερμοκρασία μέσου. B είναι η μέση τιμή των ελεγμένων στοιχείων μετά τη δοκιμή ανθεκτικού σε υψηλή θερμοκρασία μέσου. Οι απαιτήσεις απόδοσης είναι: «Μετά τη δοκιμή διηλεκτρικής αντίστασης σε υψηλή θερμοκρασία, τα προϊόντα με θερμοκρασία λειτουργίας 80°C ή μεγαλύτερη δεν πρέπει να έχουν αποκόλληση, ζημιά, εμφανή παραμόρφωση μέσα ή έξω από τη σακούλα και μείωση της δύναμης αποφλοίωσης, έλξης δύναμη απενεργοποίησης, ονομαστική καταπόνηση κατά τη θραύση και αντοχή θερμικής σφράγισης. Το ποσοστό πρέπει να είναι ≤30%».

3. Δοκιμή των φυσικών ιδιοτήτων των ανθεκτικών στον αποστακτήρα σακουλών συσκευασίας
Η πραγματική δοκιμή στο μηχάνημα μπορεί να ανιχνεύσει πραγματικά τη συνολική απόδοση της συσκευασίας που είναι ανθεκτική στον αποστακτήρα. Ωστόσο, αυτή η μέθοδος δεν είναι μόνο χρονοβόρα, αλλά και περιορισμένη από το σχέδιο παραγωγής και τον αριθμό των δοκιμών. Έχει κακή λειτουργικότητα, μεγάλη σπατάλη και υψηλό κόστος. Μέσω της δοκιμής αποστακτήρα για την ανίχνευση φυσικών ιδιοτήτων όπως οι ιδιότητες εφελκυσμού, η αντοχή αποφλοίωσης, η αντοχή θερμικής σφράγισης πριν και μετά τον αποστακτήρα, μπορεί να κριθεί διεξοδικά η ποιότητα αντίστασης αποστακτήρα του σάκου αποστακτήρα. Οι δοκιμές μαγειρικής χρησιμοποιούν γενικά δύο τύπους πραγματικών περιεχομένων και προσομοιωμένων υλικών. Η δοκιμή μαγειρέματος με χρήση του πραγματικού περιεχομένου μπορεί να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην πραγματική κατάσταση παραγωγής και μπορεί αποτελεσματικά να αποτρέψει την είσοδο μη κατάλληλων συσκευασιών στη γραμμή παραγωγής σε παρτίδες. Για τα εργοστάσια υλικών συσκευασίας, χρησιμοποιούνται προσομοιωτές για τη δοκιμή της αντοχής των υλικών συσκευασίας κατά τη διαδικασία παραγωγής και πριν από την αποθήκευση. Η δοκιμή της απόδοσης μαγειρέματος είναι πιο πρακτική και λειτουργική. Ο συγγραφέας εισάγει τη μέθοδο δοκιμής φυσικής απόδοσης των ανθεκτικών σε αποστακτήριο σακουλών συσκευασίας γεμίζοντας τα με υγρά προσομοίωσης τροφίμων από τρεις διαφορετικούς κατασκευαστές και πραγματοποιώντας δοκιμές ατμού και βρασμού αντίστοιχα. Η διαδικασία της δοκιμής έχει ως εξής:

1). Δοκιμή μαγειρικής

Όργανα: Ασφαλής και έξυπνη μαγειρική κατσαρόλα με αντίθλιψη υψηλής θερμοκρασίας, δοκιμαστής θερμικής σφράγισης HST-H3

Βήματα δοκιμής: Βάλτε προσεκτικά 4% οξικό οξύ στη σακούλα αποστακτήρα στα δύο τρίτα του όγκου. Προσέξτε να μην μολυνθεί η τσιμούχα, ώστε να μην επηρεαστεί η σταθερότητα σφράγισης. Αφού γεμίσετε, σφραγίστε τις σακούλες μαγειρέματος με HST-H3 και ετοιμάστε συνολικά 12 δείγματα. Κατά τη σφράγιση, ο αέρας στη σακούλα θα πρέπει να εξαντλείται όσο το δυνατόν περισσότερο για να αποτραπεί η διαστολή του αέρα κατά το μαγείρεμα να επηρεάσει τα αποτελέσματα της δοκιμής.

Τοποθετήστε το σφραγισμένο δείγμα στην κατσαρόλα για να ξεκινήσει η δοκιμή. Ρυθμίστε τη θερμοκρασία μαγειρέματος στους 121°C, το χρόνο μαγειρέματος στα 40 λεπτά, βράστε 6 δείγματα στον ατμό και βράστε 6 δείγματα. Κατά τη διάρκεια της δοκιμής μαγειρέματος, δώστε μεγάλη προσοχή στις αλλαγές της πίεσης του αέρα και της θερμοκρασίας στο μαγειρικό σκεύος για να διασφαλίσετε ότι η θερμοκρασία και η πίεση διατηρούνται εντός του καθορισμένου εύρους.

Αφού ολοκληρωθεί η δοκιμή, ψύξτε σε θερμοκρασία δωματίου, αφαιρέστε το και παρατηρήστε εάν υπάρχουν σπασμένες σακούλες, ζάρες, αποκόλληση κ.λπ. Μετά τη δοκιμή, οι επιφάνειες των δειγμάτων 1# και 2# ήταν λείες μετά το μαγείρεμα και δεν υπήρχε αποκόλληση. Η επιφάνεια του δείγματος 3# δεν ήταν πολύ λεία μετά το μαγείρεμα και οι άκρες ήταν στρεβλωμένες σε διάφορους βαθμούς.

2). Σύγκριση ιδιοτήτων εφελκυσμού

Πάρτε τις σακούλες συσκευασίας πριν και μετά το μαγείρεμα, κόψτε 5 ορθογώνια δείγματα 15mm×150mm στην εγκάρσια κατεύθυνση και 150mm στη διαμήκη κατεύθυνση και ρυθμίστε τα για 4 ώρες σε περιβάλλον 23±2℃ και 50±10% RH. Η έξυπνη ηλεκτρονική μηχανή δοκιμής εφελκυσμού XLW (PC) χρησιμοποιήθηκε για τη δοκιμή της δύναμης θραύσης και της επιμήκυνσης κατά τη θραύση υπό την προϋπόθεση των 200 mm/min.

3). Δοκιμή απολέπισης

Σύμφωνα με τη μέθοδο Α του GB 8808-1988 “Peel Test Method for Soft Composite Plastic Materials”, κόψτε ένα δείγμα με πλάτος 15±0,1 mm και μήκος 150 mm. Πάρτε 5 δείγματα το καθένα σε οριζόντια και κάθετη κατεύθυνση. Ξεφλουδίστε εκ των προτέρων το σύνθετο στρώμα κατά μήκος της κατεύθυνσης του δείγματος, τοποθετήστε το στην έξυπνη ηλεκτρονική μηχανή δοκιμής εφελκυσμού XLW (PC) και δοκιμάστε τη δύναμη αποφλοίωσης στα 300 mm/min.

4). Δοκιμή θερμικής αντοχής σφράγισης

Σύμφωνα με το GB/T 2358-1998 “Test Method for Heat Sealing Strength of Plastic Film Packaging Bags”, κόψτε ένα δείγμα πλάτους 15 mm στο θερμοσυγκολλητικό μέρος του δείγματος, ανοίξτε το στις 180° και σφίξτε και τα δύο άκρα του δείγματος το XLW (PC) intelligent Σε μια ηλεκτρονική μηχανή δοκιμής εφελκυσμού, το μέγιστο φορτίο δοκιμάζεται με ταχύτητα 300mm/min και ο ρυθμός πτώσης υπολογίζεται χρησιμοποιώντας τον διηλεκτρικό τύπο αντίστασης σε υψηλή θερμοκρασία στο GB/T 10004-2008.

Συνοψίζω
Τα συσκευασμένα τρόφιμα που είναι ανθεκτικά στα δοχεία ευνοούνται όλο και περισσότερο από τους καταναλωτές λόγω της ευκολίας τους στην κατανάλωση και την αποθήκευση. Προκειμένου να διατηρηθεί αποτελεσματικά η ποιότητα του περιεχομένου και να αποτραπεί η αλλοίωση των τροφίμων, κάθε βήμα της διαδικασίας παραγωγής σακουλών αποστακτήρα υψηλής θερμοκρασίας πρέπει να παρακολουθείται αυστηρά και να ελέγχεται εύλογα.

1. Οι σακούλες μαγειρέματος ανθεκτικές σε υψηλές θερμοκρασίες πρέπει να είναι κατασκευασμένες από κατάλληλα υλικά με βάση το περιεχόμενο και τη διαδικασία παραγωγής. Για παράδειγμα, το CPP επιλέγεται γενικά ως το εσωτερικό στρώμα σφράγισης των σακουλών μαγειρέματος ανθεκτικά σε υψηλή θερμοκρασία. Όταν χρησιμοποιούνται σάκοι συσκευασίας που περιέχουν στρώματα AL για τη συσκευασία περιεχομένων οξέων και αλκαλίων, θα πρέπει να προστίθεται ένα σύνθετο στρώμα PA μεταξύ AL και CPP για να αυξηθεί η αντοχή σε οξέα και αλκαλική διαπερατότητα. κάθε σύνθετο στρώμα Η θερμική συρρίκνωση πρέπει να είναι σταθερή ή παρόμοια για να αποφευχθεί η παραμόρφωση ή ακόμα και η αποκόλληση του υλικού μετά το μαγείρεμα λόγω κακής αντιστοίχισης των ιδιοτήτων θερμικής συρρίκνωσης.

2. Ελέγξτε εύλογα τη σύνθετη διαδικασία. Οι ανθεκτικοί σε υψηλές θερμοκρασίες σάκοι αποστακτήρα χρησιμοποιούν ως επί το πλείστον μέθοδο ξηρής σύνθεσης. Στη διαδικασία παραγωγής του φιλμ αποστακτήρα, είναι απαραίτητο να επιλέξετε την κατάλληλη κόλλα και καλή διαδικασία κόλλησης και να ελέγξετε εύλογα τις συνθήκες σκλήρυνσης για να διασφαλίσετε ότι ο κύριος παράγοντας της κόλλας και ο παράγοντας σκλήρυνσης αντιδρούν πλήρως.

3. Η μεσαία αντίσταση σε υψηλή θερμοκρασία είναι η πιο σοβαρή διαδικασία στη διαδικασία συσκευασίας των σακουλών αποστακτήρα υψηλής θερμοκρασίας. Προκειμένου να μειωθεί η εμφάνιση προβλημάτων ποιότητας παρτίδας, οι σάκοι αποστακτήρα υψηλής θερμοκρασίας πρέπει να ελέγχονται και να επιθεωρούνται με βάση τις πραγματικές συνθήκες παραγωγής πριν από τη χρήση και κατά τη διάρκεια της παραγωγής. Ελέγξτε εάν η εμφάνιση της συσκευασίας μετά το μαγείρεμα είναι επίπεδη, ζαρωμένη, με φουσκάλες, παραμορφωμένη, εάν υπάρχει αποκόλληση ή διαρροή, εάν ο ρυθμός μείωσης των φυσικών ιδιοτήτων (ιδιότητες εφελκυσμού, αντοχή αποφλοίωσης, αντοχή θερμικής σφράγισης) πληροί τις απαιτήσεις κ.λπ.

 


Ώρα δημοσίευσης: Ιαν-18-2024